Jak zostać dentystą? Wszystko o maturze, studiach, stażu podyplomowym i egzaminach stomatologicznych [2025]

Droga do zawodu stomatologa jest wymagająca, ale jasno określona. Zaczynasz od zdania matury z biologii i chemii na wysokim poziomie, potem czekają Cię pięcioletnie studia lekarsko-dentystyczne i obowiązkowy roczny staż. Kolejne etapy to egzamin LDEK, uzyskanie pełnego prawa wykonywania zawodu i rozpoczęcie pracy w gabinecie. Jeśli chcesz rozwijać się dalej, możesz wybrać jedną z kilku specjalizacji, takich jak ortodoncja czy chirurgia stomatologiczna. Przeczytaj, co dokładnie musisz zrobić, ile to trwa, jakie są koszty i ile zarobisz jako dentysta w 2025 roku.

Korekta merytoryczna: dr n. med. Anna Leszczyszyn – lekarz stomatolog, absolwentka Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu na kierunku lekarsko-dentystycznym.

1. Zdaj dobrze maturę – głównie z biologii i chemii

Twoje wyniki maturalne z biologii i chemii rozszerzonej w 99% decydują o tym, czy dostaniesz się na stomatologię. Rekrutacja studentów odbywa się na podstawie przeliczenia punktów z tych dwóch przedmiotów – inne oceny praktycznie nie mają znaczenia. Progi punktowe na uczelniach medycznych są wysokie, w ostatnich latach często trzeba było mieć wynik powyżej 80–85% z obu przedmiotów, żeby realnie myśleć o przyjęciu. Konkurencja jest ogromna – na jedno miejsce przypada nawet 20 studentów. Matura jest głównym „sitem” eliminującym kandydatów. Jeśli nie przygotujesz się porządnie, po prostu nie dostaniesz się na studia.

• Sprawdź progi z poprzednich lat na uczelniach, które cię interesują. Jeśli np. Warszawa miała 85%, a Kraków 82%, wiesz, jaki wynik musisz osiągnąć.
• Rozpisz harmonogram nauki na cały rok szkolny. Codziennie ucz się biologii i chemii – minimum 2–3 godziny, a w weekendy nadrabiaj większe partie.
• Przerób wszystkie arkusze CKE z biologii i chemii z ostatnich 10 lat. To pokazuje, jak formułowane są pytania i czego się spodziewać. Osiągniesz lepszy wynik.
• Rób notatki i fiszki zamiast „czytania podręcznika”. Na maturze liczy się szybkie kojarzenie faktów, nie ogólna znajomość treści.
• Regularnie pisz próbne matury w warunkach egzaminacyjnych. Stoper, cisza, 3 godziny – żeby przyzwyczaić się do presji czasu i formatu.

Nie skupiaj się tylko na teorii – rozwiązuj jak najwięcej arkuszy i zadań otwartych. To one decydują o końcowym wyniku, gdyż wymagają logicznego łączenia faktów. Wielu kandydatów ma świetną wiedzę, ale nie umie jej przełożyć na język maturalny.

2. Ukończ studia stomatologiczne – kierunek lekarsko-dentystyczny

Studia stomatologiczne trwają 5 lat i są jednolite magisterskie – nie ma tu podziału na licencjat i magisterkę. To intensywny program, który łączy teorię z dużą ilością zajęć praktycznych. Już od pierwszych lat masz kontakt z anatomią, chemią i fizjologią, a później przechodzisz do stomatologii zachowawczej, protetyki, ortodoncji i chirurgii. Nauka wymaga systematyczności, bo materiału jest ogrom, a sesje są bardzo wymagające – nie ma tu „łatwych semestrów”. Zajęcia kliniczne odbywają się na fantomach i z pacjentami, więc od początku uczysz się praktyki, a nie tylko teorii. Dopiero ukończenie studiów daje Ci podstawę prawną do odbycia stażu i dalszej drogi zawodowej.

• Złóż dokumenty na uczelnię medyczną, wybierając kierunek lekarsko-dentystyczny – dostępny jest tylko w kilku miastach (np. Warszawa, Kraków, Wrocław, Gdańsk, Poznań, Łódź, Lublin).
• Przygotuj się na intensywny tryb nauki. Oprócz zajęć obowiązkowych spędzisz wiele godzin tygodniowo na nauce własnej, gdyż program obejmuje ponad 5 tys. godzin dydaktycznych.
• Zaliczenia są rygorystyczne – nie możesz pozwolić sobie na „odpuszczanie” przedmiotów. Każdy etap jest przepustką do następnego, a powtarzanie roku oznacza stratę czasu i pieniędzy.
• Od 3. roku zaczniesz zajęcia kliniczne z pacjentami. To wymaga opanowania praktycznych umiejętności, precyzji manualnej i odpowiedzialności, ponieważ pracujesz już na żywym człowieku.
• Dbaj o portfolio doświadczeń – dodatkowe kursy, praktyki wakacyjne i koła naukowe zwiększają Twoje umiejętności i są mocnym punktem w CV po studiach.

Już na pierwszym roku ucz się pracy rękami: kup modele zębów i ćwicz wiercenie czy wypełnianie, nawet jeśli to tylko plastik. Sprawność manualna buduje się latami, a nie dopiero na czwartym roku w pracowni klinicznej.

3. Odbądź roczny staż podyplomowy

Po studiach nie możesz od razu pracować jako samodzielny dentysta – musisz odbyć obowiązkowy staż podyplomowy. Trwa 12 miesięcy i odbywa się w wyznaczonych przez izbę lekarską placówkach, najczęściej w klinikach uczelnianych lub przychodniach stomatologicznych. Staż to moment, w którym wykorzystujesz wiedzę ze studiów w praktyce i uczysz się pracy z pacjentami pod nadzorem doświadczonych lekarzy. Dostajesz wynagrodzenie, ale dużo mniejsze niż w pracy komercyjnej. Staż kończy się wpisem do dokumentacji, który jest wymagany, by móc podejść do LDEK-u i uzyskać pełne prawo wykonywania zawodu.

• Złóż wniosek o odbycie stażu w Okręgowej Izbie Lekarskiej – przydzieli Ci miejsce odbywania praktyk.
• Przygotuj wszystkie wymagane dokumenty – m.in. dyplom ukończenia studiów, tymczasowe prawo wykonywania zawodu oraz zaświadczenia z uczelni.
• W trakcie stażu pracujesz pod opieką mentora, wykonując zabiegi i konsultacje, ale zawsze z nadzorem. To okres nauki praktyki i odpowiedzialności za pacjenta.
• Rotujesz między różnymi działami stomatologii – zachowawcza, chirurgia, protetyka, ortodoncja – tak, by zdobyć doświadczenie w każdej dziedzinie.
• Na zakończenie stażu otrzymujesz potwierdzenie jego odbycia, bez którego nie możesz przystąpić do egzaminu LDEK.

Wybieraj miejsce stażu, gdzie faktycznie pozwalają młodym lekarzom pracować przy pacjencie. Są placówki, gdzie stażyści tylko obserwują – to strata roku. Pytaj starszych kolegów, które kliniki naprawdę szkolą.

4. Zdaj Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy (LDEK)

LDEK to ogólnopolski egzamin państwowy, który decyduje o tym, czy możesz zostać pełnoprawnym dentystą. Składa się z 200 pytań testowych obejmujących całą wiedzę teoretyczną i praktyczną ze studiów oraz stażu. Masz 4 godziny na rozwiązanie testu, a wynik jest podawany w punktach procentowych. Minimalny próg zdawalności to 56%, ale w praktyce musisz celować w znacznie wyższy wynik, bo od tego zależy, czy będziesz mógł wybrać specjalizację (jeśli planujesz ją robić). Egzamin odbywa się dwa razy w roku – we wrześniu i lutym – organizuje go Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi. Bez zdania LDEK-u nie dostaniesz pełnego prawa wykonywania zawodu.

• Zarejestruj się w systemie CEM w wyznaczonym terminie i złóż wniosek o dopuszczenie do egzaminu.
• Przygotuj się, korzystając z baz pytań LDEK, które obejmują kilkanaście tysięcy pozycji – większość pytań w egzaminie to powtórki lub modyfikacje znanych schematów.
• Rozpisz plan nauki na kilka miesięcy przed egzaminem. W praktyce codziennie musisz przerobić kilkaset pytań testowych i regularnie je powtarzać.
• Weź udział w kursach przygotowawczych lub grupach studyjnych, które uczą technik zdawania testu i omawiają najczęstsze pułapki w pytaniach.
• Przystąp do egzaminu i uzyskaj wymagany wynik, który zostanie wpisany do Twojej dokumentacji i pozwoli Ci ubiegać się o pełne prawo wykonywania zawodu.

Nie ucz się wszystkiego od nowa, tylko opieraj się na gotowych bazach pytań i repetytoriach. LDEK w 80% powtarza schematy i typowe zagadnienia, więc strategia nauki jest ważniejsza niż „zakuwanie wszystkiego”.

5. Uzyskaj prawa od Okręgowej Izby Lekarskiej (OIL)

Pełne prawo wykonywania zawodu (PWZ) to dokument, bez którego nie możesz legalnie pracować jako dentysta w Polsce. Nadaje go Okręgowa Izba Lekarska właściwa dla miejsca, w którym planujesz rozpocząć pracę. Wcześniej, na czas stażu, miałeś jedynie ograniczone prawo wykonywania zawodu – teraz dostajesz pełne, które pozwala Ci samodzielnie prowadzić leczenie. Otrzymanie PWZ wymaga złożenia kompletu dokumentów i weryfikacji Twojego stażu, dyplomu oraz wyniku LDEK. Dopiero po jego uzyskaniu stajesz się formalnie lekarzem dentystą z pełnymi uprawnieniami.

• Złóż wniosek o nadanie pełnego PWZ w swojej OIL – formularze są dostępne na stronach internetowych.
• Dołącz wymagane dokumenty: dyplom ukończenia studiów, zaświadczenie o odbyciu stażu, wynik LDEK, dowód osobisty, zdjęcia do legitymacji.
• Złóż ślubowanie lekarskie, które jest obowiązkowym elementem przyznania praw – odbywa się podczas posiedzenia rady izby.
• Odbierz decyzję i dokument PWZ, który potwierdza Twoje uprawnienia do wykonywania zawodu w całym kraju.
• Zarejestruj się w rejestrze lekarzy Naczelnej Izby Lekarskiej, dzięki czemu będziesz figurował w oficjalnej bazie czynnych lekarzy dentystów.

Kiedy będziesz składać wniosek o prawo wykonywania zawodu, zadbaj o kompletną dokumentację od razu. Brak jednego zaświadczenia potrafi opóźnić cały proces o kilka tygodni, a bez PWZ nie możesz rozpocząć pracy.

6. Rozpocznij pracę jako lekarz stomatolog

Po uzyskaniu pełnego prawa wykonywania zawodu możesz rozpocząć samodzielną pracę jako dentysta. To moment, w którym faktycznie zaczynasz karierę zawodową – możesz zatrudnić się w prywatnym gabinecie, przychodni, klinice stomatologicznej albo otworzyć własną praktykę. W pracy będziesz łączyć wiedzę teoretyczną, umiejętności manualne i odpowiedzialność za pacjenta. Od tej chwili ponosisz pełną odpowiedzialność prawną za swoje decyzje medyczne, a Twoje zarobki i rozwój zawodowy zależą w dużej mierze od miejsca zatrudnienia, umiejętności i gotowości do dalszego kształcenia.

• Zdecyduj, czy chcesz pracować na etacie, kontrakcie czy założyć własny gabinet. Każda opcja ma inne warunki finansowe i organizacyjne.
• Przygotuj dokumenty wymagane do zatrudnienia lub otwarcia działalności – m.in. prawo wykonywania zawodu, ubezpieczenie OC, zaświadczenia z OIL.
• Wybierz obszar pracy, np. stomatologia zachowawcza, chirurgia stomatologiczna, protetyka – w praktyce większość młodych dentystów pracuje w gabinetach ogólnych.
• Zainwestuj w rozwój – szkolenia praktyczne, kursy z nowoczesnych technik leczenia i obsługi sprzętu szybko zwiększają twoją wartość na rynku.
• Buduj relacje z pacjentami, gdyż w stomatologii zaufanie i dobra opinia przekładają się na liczbę wizyt i dalszy rozwój kariery.

Na początku wybieraj różnorodne gabinety, nawet jeśli stawka jest niższa. Zdobywasz doświadczenie i budujesz portfolio przypadków, które później pozwoli Ci wynegocjować wyższe wynagrodzenie albo otworzyć własny gabinet.

7. Zrób specjalizację stomatologiczną (np. ortodoncja)

Specjalizacja w stomatologii to dodatkowy etap, który pozwala Ci skupić się na wybranej dziedzinie – np. ortodoncji, chirurgii stomatologicznej, periodontologii czy protetyce. Trwa od 3 do 6 lat (w zależności od kierunku) i odbywa się w wyznaczonych ośrodkach akredytowanych przez Ministerstwo Zdrowia. Rekrutacja na specjalizacje jest konkurencyjna – miejsc jest mało, a o przyjęciu decyduje wynik z LDEK. Im lepszy wynik, tym większa szansa, że dostaniesz się na wymarzoną specjalizację. Po zakończeniu szkolenia musisz zdać Państwowy Egzamin Specjalizacyjny (PES), który potwierdza zdobycie tytułu specjalisty.

• Złóż wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w wybranej dziedzinie za pośrednictwem systemu SMK (System Monitorowania Kształcenia).
• Kieruj się swoim wynikiem z LDEK – to on decyduje, czy dostaniesz miejsce w danej specjalizacji i w jakiej lokalizacji.
• Rozpocznij szkolenie specjalizacyjne w akredytowanej placówce – to kilka lat pracy pod nadzorem specjalistów i udział w kursach obowiązkowych.
• Zdawaj kolejne etapy i zaliczenia praktyczne, bo program specjalizacji jest ściśle określony i kontrolowany.
• Po zakończeniu szkolenia zdaj Państwowy Egzamin Specjalizacyjny (PES), który daje Ci oficjalny tytuł specjalisty w danej dziedzinie.

Nie sugeruj się prestiżem – sprawdź realne możliwości szkolenia. W ortodoncji czy chirurgii miejsc jest mało, a konkurencja ogromna. Warto rozważyć mniej popularne, ale potrzebne dziedziny, jak periodontologia czy protetyka, gdzie łatwiej się dostać i szybciej zacząć praktykę specjalistyczną.

Co trzeba zrobić, żeby zostać ortodontą?

Kiedy już masz pełne prawo wykonywania zawodu stomatologa, musisz zdobyć miejsce na specjalizacji z ortodoncji. Rekrutacja odbywa się przez system SMK i opiera się na wynikach z LDEK – im lepszy wynik, tym większa szansa, że dostaniesz się na ortodoncję, która należy do najbardziej obleganych specjalizacji. Samo szkolenie trwa 3 lata i odbywa się w akredytowanych ośrodkach. W tym czasie pracujesz pod okiem specjalisty, leczysz pacjentów z wadami zgryzu, odbywasz obowiązkowe kursy i zdajesz kolejne etapy zaliczeń praktycznych. Po zakończeniu szkolenia musisz przystąpić do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego (PES) z ortodoncji. Dopiero zdanie tego egzaminu daje ci formalny tytuł specjalisty ortodonty i prawo do samodzielnego wykonywania tej specjalizacji.

Czy warto zostać stomatologiem? Tyle zarobisz w 2025 roku

Zdecydowanie tak – to zawód, który daje silną pozycję na rynku pracy. Mediana brutto miesięcznych zarobków stomatologa w Polsce wynosi około 9.300 zł, przy czym połowa dentystów zarabia między 8.300 zł a 14.000 zł brutto. Jeśli pracujesz w publicznej służbie zdrowia, pensje zaczynają się od około 8.000–10.000 zł brutto miesięcznie. Obowiązują też minimalne stawki ustawowe – lekarz dentysta bez specjalizacji może liczyć na co najmniej 9.700 zł brutto miesięcznie (grupa 3), a z przygotowaną specjalizacją – 11.800 zł brutto (grupa 1), obowiązujące od 1 lipca 2025 r. W prywatnych gabinetach stawki są znacznie wyższe: medianowe wynagrodzenie to 10.000–20.000 zł brutto miesięcznie, a dentysta prowadzący własną praktykę może osiągać przychody ponad 30.000 zł brutto. Według najnowszych raportów, zarobki w sektorze prywatnym zazwyczaj mieszczą się w przedziale 17.500–27.000 zł brutto miesięcznie, a właściciele gabinetów mogą zarabiać nawet 15.000–40.000 zł brutto. Na poziomie rocznym średnia dla dentystów w Polsce wynosi około 250.000 zł brutto (czyli około 21 000 zł miesięcznie). Dla porównania, mediana całego polskiego rynku pracy w pierwszym kwartale 2025 roku to 6.285 zł miesięcznie, więc dentyści zarabiają znacznie powyżej średniej krajowej.

Wszystkie specjalizacje dentystyczne w Polsce

1. Chirurgia stomatologiczna (4 lata) – specjalista wykonuje operacje w obrębie jamy ustnej: usuwanie zębów, nowotworów, rekonstrukcje szczęki, przygotowanie chirurgiczne do leczenia protetycznego. Szkolenie trwa cztery lata.
2. Chirurgia szczękowo‑twarzowa (6 lat) – poza zadaniami chirurga stomatologicznego, obejmuje bardziej skomplikowane operacje w obrębie twarzy i szczęki. Przygotowanie do tej specjalizacji zajmuje sześć lat.
3. Ortodoncja (3 lata) – specjalizuje się w leczeniu wad zgryzu oraz ustawienia zębów (np. aparat ortodontyczny). Szkolenie trwa trzy lata.
4. Periodontologia (3 lata) – skupia się na leczeniu chorób przyzębia i tkanek miękkich jamy ustnej. Szkolenie trwa trzy lata.
5. Protetyka stomatologiczna (3 lata) – zajmuje się odbudową ubytków: koronami, mostami, protezami, przywracając funkcje narządu żucia. Szkolenie trwa trzy lata.
6. Stomatologia dziecięca (3 lata) – pedodoncja: leczenie i profilaktyka u dzieci, opieka nad zębami mlecznymi i stałymi. Szkolenie trwa trzy lata.
7. Stomatologia zachowawcza z endodoncją (3 lata) – leczenie próchnicy, ubytków oraz leczenie kanałowe. Szkolenie trwa trzy lata.
8. Epidemiologia (4 lata) – specjalizacja mniej kliniczna, dotyczy profilaktyki i kontroli chorób jamy ustnej na populacyjną skalę. Szkolenie trwa cztery lata.
9. Zdrowie publiczne (4 lata) – skierowana na szerzenie wiedzy i promocję zdrowia jamy ustnej w społeczeństwie. Szkolenie trwa cztery lata.

Często zadawane pytania i odpowiedzi

Do jakiej szkoły średniej powinienem pójść?

Najlepiej do liceum ogólnokształcącego z rozszerzoną biologią i chemią – te przedmioty są obowiązkowe w rekrutacji. Najlepiej przygotują Cię również do matury.

Na jakie studia dentystyczne najłatwiej się dostać?

Najłatwiej dostać się na kierunki w mniejszych miastach, jak Lublin, Białystok czy Zabrze – progi są tam niższe nawet o 5-10%.

Ile kosztują studia stomatologiczne w Polsce?

Na uczelniach publicznych dzienne są bezpłatne, ale za niestacjonarne zapłacisz ok. 40–60 tys. zł rocznie. Studia prywatne kosztują podobnie: 200–300 tys. zł za cały cykl.

Czy mogę zostać dentystą, jeśli drżą mi ręce?

Silne drżenie rąk wyklucza pracę w zawodzie, gdyż wymagana jest precyzja manualna. Jeśli to lekkie i sporadyczne, zależy od przyczyny – najpierw musisz pozbyć się dolegliwości.

Bibliografia:

• https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970280152
• https://dziennikustaw.gov.pl/DU/2019/1573
• https://www.cem.edu.pl/ldek_info.php
• https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/ou129
• https://www.cmkp.edu.pl/ksztalcenie/podyplomowe/lekarze-i-lekarze-dentysci/modulowe-programy-specjalizacji-lekarsko-dentystycznych-2023