Jak się umiera na glejaka? Czy pacjent cierpi?

tomografia mózgu

Glejaki, będące jednymi z najbardziej agresywnych i trudnych do leczenia nowotworów mózgu, stanowią znaczące wyzwanie dla współczesnej onkologii. Pomimo postępów w diagnostyce i terapii, prognozy dla pacjentów zdiagnozowanych ze złośliwym glejakiem pozostają niepokojące. Stanowiąc do 2% wszystkich nowotworów złośliwych, pierwotne nowotwory mózgu i inne guzy ośrodkowego układu nerwowego (OUN) są przyczyną około 3000 nowych przypadków rocznie w Polsce. Ryzyko zachorowania znacząco wzrasta z wiekiem, osiągając 60% wśród guzów mózgu i nawet 80% po przekroczeniu 60. roku życia. Niestety, średnia długość życia pacjentów ze złośliwym glejakiem mózgu wynosi zaledwie 12,6 miesiąca, a większość chorych umiera w ciągu pierwszych dwóch lat od diagnozy. Jedynie 2% pacjentów jest w stanie przeżyć więcej niż 36 miesięcy, co podkreśla pilną potrzebę dalszych badań i rozwoju skuteczniejszych metod leczenia w celu poprawy rokowań dla tej grupy pacjentów. W poniższym tekście znajdziesz odpowiedź na pytanie – jak się umiera na glejaka, jakie objawy daje przed śmiercią i jak wygląda ostatnie stadium choroby. 

Z artykułu dowiesz się:

  • Jakie objawy przed śmiercią daje glejak wielopostaciowy
  • Jak przebiega ostatnie stadium choroby w przypadku glejaka wielopostaciowego
  • Jak się umiera na glejaka

Glejak wielopostaciowy – objawy przed śmiercią

Objawy glejaków mózgu są zróżnicowane i zależą od wielu czynników, w tym od lokalizacji guza, jego rozmiaru oraz tempa wzrostu. Wiele guzów mózgu przez długi czas może nie powodować żadnych objawów, pozostając niezauważonymi. Jednak, gdy guz zaczyna rosnąć i naciskać na otaczające tkanki mózgu lub powodować wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, objawy przed śmiercią mogą stać się bardziej widoczne i uciążliwe.

Glejaki mózgu mogą wywoływać szereg objawów, które znacząco wpływają na codzienne funkcjonowanie i jakość życia pacjenta. 

  • Bóle głowy – często pierwszy i najbardziej powszechny objaw, mogą być szczególnie intensywne rano lub nasilać się przy zmianie pozycji.
  • Napady padaczkowe – zarówno ogniskowe, dotyczące określonej części ciała, jak i uogólnione, obejmujące całe ciało; mogą być jednym z pierwszych sygnałów świadczących o obecności guza.
  • Neurologiczne objawy ogniskowe – takie jak ubytki w funkcjonowaniu określonych części ciała, wynikające bezpośrednio z lokalizacji guza w mózgu.

Pozostałe objawy obejmują:

  • Nudności i wymioty – często związane ze wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego, szczególnie nasilające się rano.
  • Senność – może wynikać z ogólnego wpływu guza na mózg.
  • Osłabienie sprawności umysłowej i spowolnienie psychoruchowe – wpływające na zdolność koncentracji, szybkość przetwarzania informacji i ogólną aktywność fizyczną.
  • Zaburzenia wyższych czynności psychicznych – takie jak problemy z myśleniem, zmiany osobowości, zaburzenia świadomości i pamięci.
  • Zaburzenia widzenia – od pogorszenia widzenia, przez zmiany w polu widzenia, do podwójnego widzenia i innych problemów z oczami.
  • Zaburzenia mowy – afazja, mowa bełkotliwa i skandowana, wpływające na zdolność komunikacji.
  • Upośledzenie zdolności pisania – trudności w formułowaniu pisemnych wypowiedzi.
  • Niedowłady i zaburzenia czucia – osłabienie siły mięśniowej oraz zmiany w odczuwaniu dotyku, bólu czy temperatury.
  • Zaburzenia równowagi i objawy móżdżkowe – trudności w utrzymaniu stabilności, koordynacji ruchowej.
  • Objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych – w tym niesymetryczne upośledzenie słuchu i sztywność karku.

Rozpoznanie i leczenie tych objawów wymaga kompleksowego podejścia medycznego, w tym diagnostyki obrazowej, takiej jak rezonans magnetyczny (MRI), a także indywidualnie dostosowanego planu leczenia, który może obejmować chirurgię, radioterapię, chemioterapię oraz wsparcie rehabilitacyjne i psychologiczne. Celem leczenia jest nie tylko wydłużenie życia pacjenta, ale również poprawa jego jakości poprzez łagodzenie objawów i wspieranie funkcjonowania w codziennym życiu.

Glejak wielopostaciowy – ostatnie stadium choroby

W większości przypadków proces prowadzący do śmierci u pacjentów cierpiących na glejaka wielopostaciowego, jednego z najbardziej agresywnych nowotworów mózgu, rozwija się stopniowo, a nie nagle. W miarę jak guz rośnie i powoduje obrzęk tkanki mózgowej, może dochodzić do coraz większych zaburzeń funkcji mózgu. Warto zaznaczyć, że choć proces umierania jest indywidualny i różni się między pacjentami, istnieją pewne wspólne oznaki, które mogą wskazywać na zbliżający się koniec życia.

Ostatnie stadium choroby to moment, w którym pacjenci doświadczają szeregu poważnych objawów, które znacząco wpływają na ich jakość życia. Napady padaczkowe, będące jednym z charakterystycznych symptomów, mogą znacznie utrudniać codzienne funkcjonowanie. Zmiany osobowości i zachowania, często obejmujące agitację, apatię lub impulsywność, stanowią duże wyzwanie zarówno dla chorych, jak i dla ich opiekunów. Zaburzenia widzenia, trudności z mówieniem lub rozumieniem mowy, utrata siły mięśniowej lub czucia, a także zmiany w sposobie chodzenia są symptomami, które dodatkowo komplikują samodzielne poruszanie się i komunikację.

Postęp glejaka wielopostaciowego i towarzyszące mu objawy w ostatnim stadium wymagają kompleksowej opieki medycznej i wsparcia psychologicznego, mających na celu nie tylko łagodzenie dolegliwości, ale również pomoc w dostosowaniu się do zmieniających się warunków życia. Ostatecznym celem jest zapewnienie pacjentom możliwie najwyższej jakości życia w tym wyjątkowo trudnym okresie.

Jak się umiera na glejaka?

Jak się umiera na glejaka? Śmierć z powodu glejaka wielopostaciowego, jednego z najbardziej agresywnych i trudnych do leczenia nowotworów mózgu, może często nastąpić nagle i nieoczekiwanie. W niektórych przypadkach proces ten może być poprzedzony zauważalnymi oznakami i objawami, które pojawiają się kilka godzin lub dni przed śmiercią. 

Jak się umiera na glejaka? W miarę zbliżania się do końcowego etapu życia z glejakiem wielopostaciowym pacjenci mogą doświadczać znacznego pogorszenia swojego stanu. Ostatnie stadium choroby charakteryzuje się m.in. utratą zdolności mówienia, jedzenia i poruszania się są powszechne, a organizm staje się coraz bardziej wrażliwy na infekcje i inne komplikacje. Drgawki, halucynacje oraz zmiany w sposobie oddychania również mogą wystąpić, wskazując na znaczne obciążenie organizmu i funkcji mózgu.

Dodatkowo, zastanawiając się zmiany w wyglądzie skóry, takie jak niebieskawy odcień, oraz rosnąca ospałość mogą sygnalizować, że funkcje życiowe ulegają stopniowemu wyciszeniu. Chociaż te objawy nie pozwalają na precyzyjne przewidzenie, kiedy dokładnie nastąpi śmierć, ich pojawienie się może być ważnym sygnałem dla rodzin i opiekunów, że koniec życia pacjenta jest bliski.

W tym trudnym okresie, empatia, współczucie i wsparcie emocjonalne dla pacjentów oraz ich bliskich są niezmiernie ważne. Mogą przyczynić się do złagodzenia bólu i cierpienia, a także pomóc w godnym przeżywaniu ostatnich chwil życia. Opieka paliatywna, która koncentruje się na łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia, jest kluczowym elementem wsparcia w terminalnej fazie choroby. Dostosowanie opieki do indywidualnych potrzeb i życzeń pacjenta, a także zapewnienie rodzinie wsparcia i porad, jak radzić sobie z emocjonalnym obciążeniem, są niezbędne do zapewnienia, że ostatnie dni życia będą spędzone z godnością i spokojem.

Bibliografia:

  1. Z. Rugała, Długoletnie przeżycie chorego na glejaka wielopostaciowego mózgu oraz raka nerki rozpoznanych i leczonych jednocześnie, Biuletyn Polskiego, Towarzystwa Onkologicznego NOWOTWORY 2018, tom 3, nr 5–6, 315–319
  2. Emilia Jesień-Lewandowicz, Jacek Fijuth, Zasady postępowania w wybranych nowotworach u dorosłych dla lekarzy POZ, Zakład Radioterapii Katedry Onkologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, s. 44
  3. K. Okła, A. Wawruszak, S. Bilska, Glejaki – epidemiologia, klasyfikacja i etiologia, Review and Research on Cancer Treatment, Volume 1, Issue 1
Udostępnij wpis

Zostaw komentarz

  • Brak komentarzy
  • Dodaj komentarz

    Pozostałe wpisy z tej kategorii